Τροφικές δυσανεξίες. Πως και γιατί προκαλούνται;

Γνωρίζετε ότι ακόμη και οι τροφές που μπορεί να είναι υγιεινές και ωφέλιμες όταν προκαλούν τροφική δυσανεξία δρουν σαν δηλητήριο για τον οργανισμό; Ωστόσο, οι μέχρι τώρα έρευνες δείχνουν ότι οι περισσότερες τροφικές δυσανεξίες προκαλούνται από βιο-οξειδωτικές τροφές – δηλαδή βιομηχανοποιημένες και ζωικής προέλευσης κυρίως – με πρωταγωνιστές τα γαλακτοκομικά και τα σιτηρά.

Η τροφική δυσανεξία ή αλλιώς καθυστερημένη αλλεργική αντίδραση μπορεί να εκδηλωθεί ως παθολογία μετά από μερικές ώρες έως και ημέρες αφότου καταναλωθεί η συγκεκριμένη τροφή.
Κάθε αλλεργική αντίδραση εμπλέκει το ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο για κάποιο λόγο αντιδρά για να προστατευτεί. Αυτή η αντίδραση εξελίσσεται σε φλεγμονή, η οποία καταλήγει σε παθολογία ιστών και οργάνων εάν τα αίτια που την προκαλούν δεν εξαλειφθούν. Στην περίπτωση της τροφικής αλλεργικής αντίδρασης αυτό σημαίνει την αποφυγή κατανάλωσης της ύποπτης τροφής για κάποιο χρονικό διάστημα.

Κλασική αλλεργία vs Τροφική δυσανεξία

Πρώτον, στην κλασσική αλλεργία κινητοποιείται η ανοσοσφαιρίνη IgE, ενώ στην τροφική δυσανεξία εμπλέκεται η IgG και έτσι ενώ η κλασσική αλλεργία γίνεται άμεσα αντιληπτή από το άτομο – τρώει κάτι και αμέσως παρουσιάζονται συμπτώματα, όπως κοκκινίλες και εξανθήματα στο δέρμα, κ.λπ., η δυσανεξία μπορεί να εκδηλωθεί μέχρι και 2-3 ημέρες μετά. Έτσι, συνήθως δεν συνδέουμε τα συμπτώματα με την τροφή που καταναλώσαμε πριν από κάποιες ώρες ή ημέρες.

Δεύτερον, ενώ η κλασσική αλλεργική αντίδραση αντιπροσωπεύει σχεδόν μόνο το 20% των αλλεργικών αντιδράσεων, οι τροφικές δυσανεξίες αποτελούν το υπόλοιπο περίπου 80%. Δηλαδή 4 στα 5 άτομα που έχουν κάποιο είδος αλλεργίας, αυτή είναι τροφική δυσανεξία που στις περισσότερες περιπτώσεις δεν το γνωρίζουν.

Υπάρχουν τρία είδη δυσανεξίας. Η πρώτη κινητοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα και θεωρείται αλλεργική αντίδραση. Η δεύτερη είναι ουσιαστικά χημική ευαισθησία του οργανισμού σε κάποια συνθετική ουσία, συνήθως συντηρητικά και χρωστικά που προστίθενται στις τροφές.

Η τρίτη, που μπορεί να ανιχνευθεί επιστημονικά και εμπλέκει την ανοσοσφαιρίνη IgG, αφορά προβλήματα πέψης, αφομοίωσης και μεταβολισμού της τροφής, λόγω κυρίως ενζυμικής δυσλειτουργίας.

Πως ελέγχονται οι τροφικές δυσανεξίες | Η αξιοπιστία ενός τεστ δυσανεξίας τροφών εξαρτάται από δύο πράγματα. Την επαναληψιμότητα – δηλαδή το ότι όσες φορές και αν επαναληφθεί σε βραχύ σχετικά χρονικό διάστημα θα δείξει τα ίδια αποτελέσματα – και την διαβάθμιση της αλλεργικής αντίδρασης. Κάποια από τα πιο γνωστά είναι:

Δερματικό τεστ | Εξετάζει την αντίδραση της IgE ανοσοσφαιρίνης. Αυτή η μέθοδος δεν ανιχνεύει τις τροφικές δυσανεξίες.

Rast (Radio-Allergo-Sorbent) τεστ | Εξετάζει επίσης την αντίδραση της IgE, όχι μόνο σε ύποπτες τροφές, αλλά και σε άλλα πιθανά αλλεργιογόνα. Ούτε αυτό το τεστ ανιχνεύει τροφικές δυσανεξίες.

Vega (Βιοενεργειακό ή Ηλεκτροδερματικό) τεστ | Η θεωρία είναι ότι αν μία ουσία προκαλεί αντίδραση του οργανισμού, αλλάζει η ηλεκτρική αγωγιμότητα του δέρματος ή συγκεκριμένων σημείων βελονισμού και αυτές οι αλλαγές μετρώνται με ένα γαλβανόμετρο. Όλες οι επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει μέχρι τώρα δεν έχουν καταφέρει να αποδείξουν ότι αυτό το τεστ είναι αξιόπιστο, διότι το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο μπορεί να επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες όπως το άγχος, την ανισορροπία οξέων-βάσεων, την χρόνια αφυδάτωση και άλλες μεταβλητές.

Εφαρμοσμένη κινησιολογία | Εξαρτάται από τα ενεργειακά πεδία εντός του οργανισμού για να διαγνώσει κάποια αλλεργία. Ο θεραπευτής εξετάζει τον μυϊκό τόνο και την δύναμη του χεριού του ατόμου, το οποίο είναι τεντωμένο παράλληλα με το έδαφος. Οι ουσίες που ελέγχονται τοποθετούνται στο άλλο χέρι και αν υπάρχει αντίδραση η «ενεργειακή ροή» διακόπτεται και το τεντωμένο χέρι εξασθενεί και πέφτει υπό την πίεση που ασκεί ο θεραπευτής. Δεν υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις ότι αυτό το τεστ μπορεί να διαγνώσει αλλεργίες για παρόμοιους λόγους όπως και για το Vega τεστ.

Λευκοκυτοτοξικό τεστ | Βασίζεται στην αντίδραση των λευκών κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος όταν εκτεθούν σε κάποιο αλλεργιογόνο. Η υπόθεση είναι ότι τα λευκά κύτταρα θα «φουσκώσουν» και αυτό μετράται χρησιμοποιώντας έναν μετρητή Κούλτερ (CoulterCounter). Θεωρητικά ανιχνεύει μία σειρά από πιθανά αλλεργιογόνα, όπως τροφές, συντηρητικά και άλλα χημικά, όμως δεν υπάρχει συσχετισμός των αποτελεσμάτων του τεστ όταν συγκρίνονται με επιβεβαιωμένες κλινικές αλλεργίες.

Alcat τεστ | Όπως και το λευκοκυτοτοξικό δεν είναι καθαρά τεστ αλλεργιών, αλλά μάλλον ευαισθησίας του οργανισμού σε διάφορες ουσίες. Δεν έχει επιβεβαιωμένη αξιοπιστία γιατί η ευαισθησία μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, όπως υπερβολικό τοξικό φορτίο, εξασθένιση του ανοσοποιητικού, χρόνιο άγχος, έλλειψη θρεπτικών στοιχείων.

Golden Test | Το μόνο τεστ παγκοσμίως που έχει ελεγχθεί επιστημονικά με κλινική έρευνα είναι το τεστ δυσανεξίας τροφών GoldenTest. Βασίζεται στην μέθοδο ELISA-EnzymeLinkedImmunoSorbentAssay- και αναπτύχθηκε από την επιστημονική ομάδα του CambridgeNutritionalSciences της Μεγάλης Βρετανίας. Μία μικρή σταγόνα αίματοςαπό το άτομο που εξετάζεται εκτίθεται στις ύποπτες τροφές που επιθυμούμε να ελεγχθούν. Αν υπάρχει ανοσοποιητική αντίδραση που εμπλέκει την IGg ανοσοσφαιρίνη «δένεται» με την τροφή και δημιουργεί ανοσοσυμπλέγματα. Όσο περισσότερα από αυτά υπάρχουν, τόσο πιο έντονη είναι η αντίδραση. Το Golden Test έχει επαναληψιμότητα – όσες φορές και αν γίνει εμφανίζει τα ίδια αποτελέσματα – και η μεθοδολογία του στηρίζεται σε επιστημονικά στοιχεία που δεν χωρούν αμφισβήτηση.

Τι κάνουμε αν έχουμε τροφική δυσανεξία | Κατά την ορθομοριακή διατροφή, η ενίσχυση του οργανισμού με τα απαραίτητα ορθά μόρια για σύνθεση ενζύμων αντιμετωπίζει σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα δυσανεξίας που αφορά ενζυμικές δυσλειτουργίες, καθώς και τα συμπτώματα που συνδέονται με αυτές, όπως: ακμή, αναφυλαξίες, αρθρίτιδα, άσθμα, γαστρικά έλκη, δερματοπάθειες, διάρροια, δυσκοιλιότητα, έκζεμα, ημικρανίες, ιγμορίτιδα, ίλιγγος, κατάθλιψη, σπαστική κολίτιδα, λήθαργος, μυαλγίες, παχυσαρκία, πονοκέφαλοι, ναυτία, στοματικά έλκη, τυμπανισμός, ψωρίαση κ.α.

Η IgG ανοσοσφαιρίνη έχει μνήμη 4-6 μηνών. Μετά από αυτό το διάστημα δεν αντιδρά στις συγκεκριμένες τροφές. Αποφεύγοντας λοιπόν αυτές τις τροφές για 4-6 μήνες, οι τροφικές δυσανεξίες αφανίζονται, και μαζί και τα παθολογικά συμπτώματα. Μετά από 4-6 μήνες μπορούμε να αρχίσουμε και πάλι να καταναλώνουμε τις “ύποπτες” τροφές χωρίς κανένα πρόβλημα, συνεχίζοντας την ορθομοριακή μας διατροφή.

Ακόμη και αν το άτομο δεν καταφέρει να αποφύγει πλήρως όλες τις τροφές που το ενοχλούν για 4-6 μήνες, η υποστήριξη του οργανισμού διατροφικά θα μειώσει ή και θα εξαφανίσει την ανοσοποιητική αντίδραση. Βέβαια, εάν ταυτόχρονα προσπαθήσει και αποφύγει και τις ύποπτες τροφές, τα αποτελέσματα θα είναι ακόμη πιο θετικά. Δηλαδή, σημαντική μείωση των φλεγμονών και εξαφάνιση των παθολογικών συμπτωμάτων.

ΠΗΓΗ: Τροφικές Δυσανεξίες – Η κρυφή απειλή της υγείας (2008), Γεώργιος Μηνούδης, Σύμβουλος Ορθομοριακής Διατροφικής Ιατρικής – ΕΛ.Ε.Ο.Δ.Ι.