Oρθομοριακή Διατροφή. H επιστήμη που δεν αμφισβητείται

“FACTCHECKER” – ΕΝΑ ΚΑΚΟΒΟΥΛΟ ΑΡΘΡΟ

Το άρθρο στο «Fact checker» με τίτλο «Ορθομοριακή Διατροφή και υγεία, μία κακή επιστήμη» με το πρόσχημα ότι αναλύει με αντικειμενικά κριτήρια τη νέα αυτή επιστήμη για δήθεν ενημέρωση του κοινού στην πραγματικότητα είναι μία στοχευμένη και προσωποποιημένη επίθεση με σκοπό την παραπληροφόρηση ορμώμενη από ύποπτα κίνητρα.

Ο συγγραφέας του άρθρου χωρίς να διαθέτει εμφανώς γνώσεις θετικών επιστημών, όπως η βιοχημεία, βιολογία και κλινική διατροφολογία στην προσπάθεια του να επιτύχει τον σκοπό του, παραθέτει μία δήθεν «τεκμηριωμένη» θέση αναφέροντας «αξιόπιστες πηγές» αλλά και προσωπικές απόψεις χωρίς όμως να πείθει αλλά αντίθετα να εκτίθεται ως προς τις πραγματικές προθέσεις συγγραφής του άρθρου και του αποτελέσματος που θέλει να επιτύχει.

Το πραγματικό αποτέλεσμα όμως είναι μία σειρά από ανακρίβειες, ασυναρτησίες, αντιφάσεις και μισο-αλήθειες που είναι χειρότερες από το ψέμα.

ΑΝΗΘΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

Ας εξετάσουμε τις ενδείξεις, αν όχι αποδείξεις γιατί ισχύει αυτό. Αυτές βασίζονται σε δύο πυλώνες. Την δημοσιογραφική δεοντολογία και την επιστημονική ουσία των όσων αναφέρονται στο εν λόγω άρθρο.

Κάθε σοβαρό δημοσιογραφικό άρθρο και ειδικά όταν ασχολείται με τόσο σοβαρά και κρίσιμα για την κοινωνία μας θέματα και την ποιότητα της ζωής του ατόμου, όπως είναι ο τομέας της υγείας, πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά δομημένο και να τηρεί τρεις χρυσούς κανόνες.

Ο πρώτος κανόνας αφορά την διασταύρωση και επιβεβαίωση των στοιχείων που αναφέρονται. Στην προκειμένη περίπτωση αυτό όχι μόνο δεν προκύπτει αλλά σε πολλές περιπτώσεις ο αρθρογράφος φάσκει και αντιφάσκει.

Ο δεύτερος κανόνας αφορά την ευκαιρία που πρέπει να δίνεται για να ακουστεί και η αντίθετη άποψη και τα επιχειρήματα που την στηρίζουν. Δεν έγινε καμία προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση.

Ο τρίτος κανόνας είναι η αποφυγή προσωποποιημένης επίθεσης χρησιμοποιώντας αυθαίρετα συμπεράσματα με την μέθοδο της δια της άτοπου απαγωγής όπου από το γενικό καταλήγουμε στο ειδικό. Σε αυτό το σημείο το άρθρο είναι αριστοτεχνικά γραμμένο αναφέροντας γενικά και αόριστα τους όρους «ορθομοριακή ιατρική», «ορθομοριακή διατροφή», «ορθομοριακή θεραπεία», σκέτο «οι ορθομοριακοί» προωθώντας την εντύπωση ότι όλα αυτά είναι το ίδιο και πρέπει να αποφεύγονται κοκ.

Ο σκοπός όλων αυτών είναι να προκαλέσει σύγχυση, αμφιβολία και διασυρμό όχι μόνο της επιστήμης της Ορθομοριακής Διατροφής αλλά και των επιστημόνων που την εφαρμόζουν με μεγάλη επιτυχία εδώ και πολλά χρόνια και οι περισσότεροι των οποίων είναι συμβατικοί γιατροί όλων των ειδικοτήτων. Επίσης να στερήσει από τους συνανθρώπους μας την ευκαιρία να κάνουν ουσιαστική πρόληψη και να αυτοιαθούν, όπως ήδη έχουν κάνει χιλιάδες άτομα που έχουν εφαρμόσει αυτή την μέθοδο.

Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα από τα συμπεράσματα στο τέλος του άρθρου. «…σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για μια διατροφική – θεραπευτική προσέγγιση και δεν είναι αναγνωρισμένη από κανένα σύστημα υγεία.» (sic).

ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΨΕΜΜΑΤΑ

Ας εξετάσουμε τώρα την επιστημονική ουσία και ακρίβεια των όσων αναγράφονται.

Κάθε αντικειμενικός και σοβαρός επιστήμονας που διαβάζει το άρθρο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο συγγραφέας επιδίδεται σε ένα παραλήρημα ασάφειας, γενικοτήτων, αναφορών στο κατεστημένο και «αλμάτων λογικής» όπως ο ίδιος ο συγγραφέας αναφέρει στο άρθρο του. Είναι επίσης εμφανές, όπως έχουμε ήδη αναφέρει πριν, ότι στερείται βασικών γνώσεων επιστημονικής δεοντολογίας, πρακτικών και μεθοδολογίας ειδικά όσων αφορά τις επιστημονικές έρευνες, τα συμπεράσματα που εξάγονται από αυτές και την χρησιμότητα τους στην κλινική πρακτική των επαγγελματιών υγείας.

Στην επιστημονική κοινότητα είναι αποδεκτό πως αυτά που δεν γνωρίζουμε είναι πολύ πιο σημαντικά από αυτά που γνωρίζουμε. Όπως επίσης είπε και ο περίφημος φιλόσοφος της επιστήμης στον 20ο αιώνα Carl Popper, «Η επιστήμη προοδεύει δια της αρνήσεως (του κατεστημένου και των δογμάτων) και όχι της (τυφλής) αποδοχής τους». Αυτό σημαίνει συνεχή έρευνα και εξέλιξη σε όλες τις επιστήμες και δραστηριότητες της ανθρώπινης ύπαρξης. Διαφορετικά η ανθρωπότητα εξελικτικά θα βρισκόταν ακόμα μεταξύ του Homo Sapiens και Neanderthal.

Πριν σχολιάσουμε συγκεκριμένα εδάφια του άρθρου ας θυμηθούμε τι είπαν οι Έλληνες ιδρυτές και πατέρες της δυτικής ιατρικής.

Ο Ιπποκράτης (4ος αιώνας π.Χ.) προέτρεπε «Η τροφή να είναι το μόνο σου φάρμακο», «Φύσις νόσων ιατρός» και «Δεν υπάρχει τρόπος να ανακαλύψει κανείς το βάρος η το σχήμα και κανένας αντικειμενικός υπολογισμός ως μέτρο σύγκρισης για να κρίνει την υγεία και την ασθένεια. Στις θεραπευτικές τέχνες δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα παρά μόνο η αντίληψη του θεραπευτή».

Ο Γαληνός (1ος αιώνας μ.Χ.) είχε διαπιστώσει ότι «Δεν υπάρχουν ασθένειες, μόνο επίπεδα υγείας».

Εάν ο συγγραφέας του άρθρου γνώριζε τα ανωτέρω ίσως να δίσταζε να το γράψει, τουλάχιστον με το ύφος που χρησιμοποίησε. Αυτές οι ρήσεις των γιγάντων της ιατρικής από μόνες τους ακυρώνουν όλη την δήθεν επιχειρηματολογία του.

ΧΟΝΔΡΟΕΙΔΗΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

Ας εξετάσουμε τώρα συγκεκριμένα εδάφια του άρθρου σχολιάζοντας τα καταλλήλως.

«Η «ορθομοριακή θεραπεία» ορίζεται από τους υποστηρικτές της ως «η θεραπεία μιας νόσου μεταβάλλοντας τις συγκεντρώσεις των ουσιών που υπάρχουν κανονικά στο ανθρώπινο σώμα». Η ιδέα βασίζεται στην αντίληψη ενός βέλτιστου θρεπτικού περιβάλλοντος στο σώμα και προτείνει ότι οι ασθένειες αντικατοπτρίζουν ελλείψεις σε αυτό το περιβάλλον.»

Το τι ακριβώς είναι η ορθομοριακή θεραπεία εξαρτάται από το τι αντιλαμβάνεται ο καθένας με τον όρο «ορθομοριακή». Ο δύο φορές νομπελίστας Linus Pauling που αρχικά τον καθιέρωσε εννοούσε τα σωστά – ορθά-θρεπτικά-χημικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για την καλή λειτουργία του οργανισμού. Για παράδειγμα οι βιταμίνες τα μέταλλα και τα ιχνοστοιχεία είναι «ορθομοριακά» στοιχεία διότι προωθούν την σωστή-ορθή-μοριακή δομή των κυττάρων και επομένως την σωστή λειτουργία τους και κατ’επέκτασιν υψηλά επίπεδα ψυχικής και σωματικής υγείας διότι όλος ο οργανισμός αποτελείται από κύτταρα.

Τα βαρέα μέταλλα, όπως ο μόλυβδος, το αλουμίνιο και το κάδμιο, δεν είναι ορθομοριακά στοιχεία διότι καταστρέφουν τα κύτταρα και προωθούν παθολογικά συμπτώματα. Αυτό σημαίνει ότι «μεταβάλλοντας τις συγκεντρώσεις των ουσιών που υπάρχουν κανονικά στο σώμα» δεν είναι ακριβώς αυτό που εννοούσε ο Pauling, διότι όλα αυτά τα στοιχεία πρέπει πρώτα να τα πάρεις από κάπου, π.χ. την σωστή διατροφή. Μόνο αυτοί που δεν αντιλαμβάνονται – όπως ο αρθρογράφος – τι πραγματικά σημαίνει ο όρος, χρησιμοποιούν την περιγραφή που έδωσε. Εάν υπάρχουν και «υποστηρικτές της ορθομοριακής», όπως τους ονομάζει, τότε ίσως και αυτοί θα πρέπει να αναθεωρήσουν αυτά που γνωρίζουν.

Ο Pauling έκανε μία απλή παρατήρηση όπως θα έκανε και κάθε λογικός άνθρωπος επιστήμων ή μη. Ζούμε σε ένα άκρως τοξικό περιβάλλον, αναπνέουμε μολυσμένο αέρα, είμαστε συνέχεια αγχωμένοι, δεν αθλούμαστε και πίνουμε μολυσμένο νερό. Τρώμε συνήθως τοξικές τροφές που είναι αμφίβολο εάν περιέχουν όλα τα θρεπτικά στοιχεία που χρειαζόμαστε καθημερινά όχι μόνο για τις απαραίτητες λειτουργίες του οργανισμού αλλά και για να αντιμετωπίσουμε την τοξική θύελλα που περιγράψαμε πιο πάνω. Είμαστε λοιπόν επαρκώς καλυμμένοι θρεπτικά; Η απάντηση είναι ότι μάλλον όχι. Ποιες είναι οι επιπτώσεις από την έλλειψη αυτών των θρεπτικών – ορθομοριακών – στοιχείων στο σώμα; Αυξανόμενα ψυχοσωματικά παθολογικά συμπτώματα λόγω βαθμιαίας κατάρρευσης των συστημάτων του οργανισμού.

Υπάρχουν χιλιάδες επιστημονικές μελέτες που τα επιβεβαιώνουν όλα αυτά. Ποιες λοιπόν είναι οι αντιρρήσεις του συγγραφέα όσον αφορά αυτή την επιστημονική πραγματικότητα που προφανώς και ο ίδιος αγνοεί;

Εάν αφορούν την σωστή χρησιμοποίηση των συμπληρωμάτων διατροφής και το εάν ισχύει η θεωρία της χορήγησης μέγα δόσεων βιταμινών για θεραπευτικούς σκοπούς αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Σε αυτό το σημείο παραδόξως συμφωνούμε με τον αρθρογράφο. Όχι διότι πιστεύουμε ότι αυτός ήταν ο αρχικός του σκοπός αλλά διότι άθελα του έθιξε ένα πολύ σημαντικό θέμα που διαχωρίζει την επιστήμη της ορθομοριακής διατροφής και της κλινικής της εφαρμογής από κατάλληλα εκπαιδευμένους γιατρούς που είναι η ορθομοριακή διατροφική ιατρική από άλλες προσεγγίσεις, ακόμα και «ορθομοριακές» όπως συλλήβδην τις αναφέρει.

Ο πραγματικός ορισμός της επιστήμης της Ορθομοριακής Διατροφής είναι ο εξής «Η επιστημονική μέθοδος της συνεχούς ανανέωσης των κυττάρων του οργανισμού παρέχοντας τους ορθομοριακά στοιχεία έτσι ώστε τα κύτταρα να έχουν την σωστή – ορθή- μοριακή δομή για να λειτουργούν σωστά». Αυτά τα στοιχεία είναι υλικά, νερό, τροφή, αναπνοή και άυλα σκέψεις, συναισθήματα, ηλεκτρομαγνητικά πεδία κλπ. Όλα αυτά ονομάζονται Συχνότητες Ενεργειακών Πληροφοριών (Σ.Ε.Π.). Επομένως, οι σωστές Σ.Ε.Π. προωθούν υψηλά επίπεδα κυτταρικής λειτουργίας – δηλαδή επίπεδα υγείας σύμφωνα με τον Γαληνό – και οι λάθος Σ.Ε.Π. το αντίθετο. Όλοι μας παλινδρομούμε μεταξύ χαμηλών και υψηλών επιπέδων υγείας ανάλογα με τις επιλογές που κάνουμε καθημερινά στους τρεις άξονες εφαρμογής της ορθομοριακής διατροφής. Νοοτροπία, διατροφή και τρόπος ζωής.

Αυτή η πραγματικότητα επιστημονικά ονομάζεται επιγενετική, δηλαδή η επίδραση του περιβάλλοντος στην υγεία μας και κανείς λογικός άνθρωπος και σοβαρός επιστήμονας δεν το αμφισβητεί.

Επομένως ο ορισμός που αναφέρει ο αρθρογράφος ότι υπάρχει σε διάφορες ιστοσελίδες «Η Ορθομοριακή Διατροφή είναι η επιστήμη που στοχεύει στην ανανέωση των κυττάρων του οργανισμού, χορηγώντας τους τα σωστά θρεπτικά στοιχεία – ορθά μόρια – που χρειάζονται ώστε να λειτουργούν σε κατάσταση υγείας. Όταν αυτό συμβαίνει, τότε όλο το σώμα – που αποτελείται από κύτταρα – είναι υγιές, χωρίς παθολογικά συμπτώματα, γεμάτο ενέργεια και ευεξία.» είναι μεν κοντά στην πραγματικότητα αλλά ο τρόπος που τον σχολιάζει και τα συμπεράσματα που βγάζει, από άγνοια η εσκεμμένως, είναι τελείως παραπλανητικά. Η σύγχυση της με άλλες «ορθομοριακές», όπως τις αποκαλεί, προσεγγίσεις είναι λίαν επιεικώς ατυχής.

Η Ορθομοριακή Διατροφή βασίζεται σε πέντε θεμέλια ένα μόνο εκ των οποίων είναι οι αρχές της ορθομοριακής ιατρικής, δηλαδή η αναπλήρωση θρεπτικών ελλείψεων σε κυτταρικό επίπεδο. Αυτή η αναπλήρωση αφορά τα ιδανικά επίπεδα που απαιτούνται από το κάθε άτομο βάσει της αρχής της βιοχημικής ιδιαιτερότητας. Είμαστε όλοι διαφορετικοί, με διαφορετική γενετική προδιάθεση και επιγενετικές επιρροές. Σίγουρα δεν αφορά απλά μέγα δόσεις βιταμινών όπως, επίσης απλοϊκά, ισχυρίζεται ο αρθρογράφος ο οποίος προσπαθεί να συγχύσει αυτή την τελείως νέα ολιστική επιστήμη με τις πρακτικές «ορθομοριακών», όπως τους αποκαλεί.

Τώρα είναι ευκαιρία να μελετήσει ο ίδιος προσεκτικά τι πρεσβεύει αυτή η επιστήμη, η οποία δεν ισχυρίζεται καν ότι «θεραπεύει» πόσο μάλλον με την χορήγηση μέγα δόσεων βιταμινών – διότι δεν υπάρχουν ασθένειες να θεραπευτούν – αλλά προωθεί τις ισχυρές δυνάμεις αυτοίασης σύμφωνα με την Ιπποκράτειο ρήση «Φύσις νόσων ιατρός».

Η Ορθομοριακή Διατροφή παρόλο που περιέχει στοιχεία της ορθομοριακής ιατρικής έχει εξελιχθεί και εφαρμόζει διαφορετική μεθοδολογία και κλινική πρακτική. Είναι τελείως διαφορετική επιστήμη και θεωρείται η νέο-ιπποκράτειος ιατρική και η φυσική εξέλιξη των Ασκληπιείων της αρχαίας Ελλάδος αλλά με τα επιστημονικά δεδομένα του 21ου αιώνα. Τα 5 θεμέλια που έχει θεσπίσει και εφαρμόζει επιβεβαιώνονται από όλα σχεδόν τα παγκοσμίου φήμης ακαδημαϊκά ιδρύματα και πολυάριθμες επιστημονικές μελέτες.

ΝΑΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΓΙΓΑΝΤΩΝ

Ας εξετάσουμε όμως την κριτική που ασκεί ο αρθρογράφος στην καθαρά ορθομοριακή ιατρική, όπως αυτή εμφανίζεται σε διάφορες δημοσιεύσεις και επιστημονικές έρευνες.

Ο δύο φορές νομπελίστας Linus Pauling παρόλο που πρώτος επινόησε τον όρο «ορθομοριακή» μυήθηκε σε αυτή την θεωρία από τον Καναδό ψυχίατρο Abram Hoffer ο οποίος έχει καταγεγραμμένες στην καριέρα του πάνω από 5,000 περιπτώσεων θεραπείας σχιζοφρενών χορηγώντας τους μέγα δόσεις νιασίνης (Β3) αλλά και άλλων θρεπτικών στοιχείων. Ένας από αυτούς ήταν και ο γιος ενός φίλου του Pauling ο οποίος ενώ σε ηλικία 15 ετών είχε διαγνωσθεί με βαριάς μορφής σχιζοφρένεια και οι ψυχίατροι τον είχαν καταδικάσει να τελειώσει την ζωή του σε κάποιο ψυχιατρικό ίδρυμα όταν ο Pauling τον ξανασυνάντησε μετά από 5 χρόνια έμαθε ότι τελείωνε το δεύτερο έτος στο πανεπιστήμιο. Ο πατέρας του νεαρού είπε στον Pauling ότι είχαν επισκεφθεί τον Hoffer.

Έκτοτε ο Pauling που ήταν φίλος του Einstein ο οποίος τον θαύμαζε και έλεγε ότι «αυτός είναι πραγματική ιδιοφυΐα» πρόσθεσε το κύρος του στις επιστημονικές μελέτες που συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Αυτές αφορούν το σκάνδαλο της κυτταρικής υποθρεψίας σε ζωτικά – τα ορθομοριακά όπως τα ονόμασε ο Pauling – στοιχεία που έπρεπε να παίρνουμε από την τροφή για να διατηρούμε υψηλά επίπεδα κυτταρικής λειτουργίας – και επομένως υγείας όπως πρότεινε ο Γαληνός- αλλά δυστυχώς αυτό δεν το επιτυγχάνουμε. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό.

Τα τελευταία 70 χρόνια η εντατική γεωργία και η βιομηχανοποίηση της τροφής την έχει απογυμνώσει από θρεπτικά στοιχεία ενώ αντίθετα την έχει επιβαρύνει με πολλά τοξικά χημικά. Επομένως παίρνουμε πολύ λιγότερα θρεπτικά – ορθομοριακά σύμφωνα με τον Pauling και τους επιστήμονες που μελετούν το φαινόμενο- ενώ χρειαζόμαστε πολύ περισσότερα, αν μη τι άλλο για να αποτοξινώσουμε την οργανισμό από τα δηλητήρια που η ίδια η τροφή, που τρώει ο μέσος καταναλωτής καθημερινά, είναι φορτωμένη. Για παράδειγμα ένα μήλο του 1950 αντιστοιχεί σε θρεπτική αξία με 25 μήλα σήμερα.

Η προσπάθεια εκατομμυρίων καταναλωτών παγκοσμίως να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της κυτταρικής υποθρεψίας παίρνοντας ακριβά συμπληρώματα διατροφής πέφτει συνήθως στο κενό. Πολλά από αυτά περνούν μέσα από το πεπτικό χωρίς να απορροφηθούν και αποβάλλονται επίσης μέσω του ουροποιητικού συστήματος. Γι’ αυτό στις ΗΠΑ θεωρούν ότι οι καταναλωτές «παράγουν ακριβά ούρα»-παίρνουν ακριβά συμπληρώματα διατροφής που δεν μεταβολίζονται – ενώ σε μία κομητεία κάθε μήνα ανιχνεύονται κάθε μήνα 150 τόνοι άπεπτων συμπληρωμάτων διατροφής, πολλά από αυτά με ευδιάκριτη την φίρμα στις άπεπτες ταμπλέτες.

Επομένως η λύση, ακόμα και η «ορθομοριακή», όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, δεν είναι να παίρνουμε ανεξέλεγκτα συμπληρώματα διατροφής και μάλιστα σε μέγα δόσεις μήπως τυχόν και τα κύτταρα μας προσλάβουν κάποιο θρεπτικό στοιχείο για να επιβιώσουν. Πρέπει να είναι πιο ολοκληρωμένη επιστημονικά και πιο στοχευμένη ατομικά για το κάθε άτομο βάσει της αρχής της βιοχημικής ιδιαιτερότητας που αναφέραμε πιο πριν. Πρέπει να ρυθμισθεί το γαστρεντερικό σύστημα και η πέψη, να ελεγχθούν οι φλεγμονές, να αποτοξινωθεί επιστημονικά ο οργανισμός για να μπορεί να μεταβολίσει τα ορθομοριακά στοιχεία κοκ. Ταυτόχρονα το άτομο πρέπει να ενημερωθεί σωστά και να υποστηριχθεί στην προσπάθεια του να γίνει γιατρός του εαυτού του εφαρμόζοντας τους 3 άξονες της σωστής νοοτροπίας, διατροφής και τρόπου ζωής.

Τα συμπληρώματα διατροφής πρέπει επίσης να είναι ποιοτικά διότι δεν είναι όλα τα ίδια. Δηλαδή «βιταμίνες» έτσι γενικά και αόριστα. Πρέπει να τηρούν αυστηρές προδιαγραφές ποιότητας παρασκευής και πρώτων υλών, εκδόχων που χρησιμοποιούνται – γιατί υπάρχουν γνωστές φίρμες που χρησιμοποιούν τοξικά και πολλοί υποστηρίζουν καρκινογόνα έκδοχα στα προϊόντα τους – τα θρεπτικά στοιχεία που περιέχουν να έχουν συνέργεια μεταξύ τους και όχι να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για χημικούς υποδοχείς στα κύτταρα και τέλος να έχουν υψηλή βιοδιαθεσιμότητα. Δηλαδή την μέγιστη δυνατή απορρόφηση κυτταρικά για να προσφέρουν όφελος στον οργανισμό και όχι περισσότερα προβλήματα.

Όταν επιτευχθούν όλα αυτά τότε δεν χρειάζονται μέγα-δόσεις βιταμινών αλλά στοχευμένες δόσεις, ιδανικές για τις ανάγκες που παρουσιάζει το κάθε άτομο και που πρέπει να ανιχνευθούν εκ των προτέρων με επιστημονική μεθοδολογία. Όλα αυτά βέβαια απαιτούν γνώσεις, ηθική και επαγγελματισμό.

Αυτά διαθέτουν όλοι οι εκπαιδευμένοι συμβατικοί γιατροί – σύμβουλοι Ορθομοριακής Διατροφικής Ιατρικής. Γι’ αυτό έχουν τόσο εντυπωσιακά αποτελέσματα με χιλιάδες άτομα εδώ και πολλά χρόνια που εφαρμόζεται η υπέροχη νέα επιστήμη της Ορθομοριακής Διατροφικής Ιατρικής. Αποδεδειγμένα, με πραγματικά καταγεγραμμένα περιστατικά και όχι με αερολογίες, ανυπόστατους ισχυρισμούς και διαφημιστικά σλόγκαν που χρησιμοποιούν πολλοί για τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους.

Η Ορθομοριακή Διατροφή είναι η επιστήμη της υγείας και όχι της ασθένειας όπως άλλες προσεγγίσεις. Δηλαδή δεν ασχολείται με τα συμπτώματα και την απλή κάλυψη τους προσωρινά αλλά με τα πραγματικά αίτια που είναι οι χρόνιες κυτταρικές δυσλειτουργίες. Ως εκ τούτου αποτελεί το θεμέλιο για κάθε άλλη προσέγγιση, συμβατική ιατρική η εναλλακτικές θεραπείες αν επιθυμούν να έχουν πιο γρήγορα αποτελέσματα χωρίς υποτροπές. Όχι μόνο δεν αποκλείει άλλες προσεγγίσεις αλλά αντίθετα συνεργάζεται μαζί τους αν έχουν κάτι να προσφέρουν στον άνθρωπο και τις στηρίζει.

Έχοντας υπόψιν όλα τα ανωτέρω αρχίζει και διαφαίνεται ξεκάθαρα η επιπόλαιη και παιδαριώδης απόπειρα του αρθρογράφου να προσβάλει και να δυσφήμιση μία κυριολεκτικά ανθρωποσωτήρια – και διαχρονική από την εποχή του Ιπποκράτη – ολοκληρωμένη μέθοδο ουσιαστικής πρόληψης και αυτοίασης που είναι τόσο αναγκαία στην κοινωνία σήμερα. Αν εξετάσουμε έστω και γρήγορα τι συμβαίνει σε θέματα υγείας παγκοσμίως θα το αντιληφθούμε αυτό ακόμα καλύτερα.

Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ

Το 1971 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Νίξον ανακοίνωσε με νομοσχέδιο την έναρξη του «πολέμου κατά του καρκίνου» και την χρηματοδότηση του με δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια που μοιράστηκαν σε διάφορα ερευνητικά ιδρύματα και φαρμακοβιομηχανίες. Σχεδόν 50 χρόνια αργότερα ο καρκίνος θερίζει, το ίδιο και τα αυτοάνοσα, η παχυσαρκία, οι καρδιοπάθειες, ο διαβήτης, οι αλλεργίες, οι εκφυλιστικές παθήσεις γενικά και οι ψυχασθένειες. Από την απλή επαναλαμβανόμενη και σχεδόν μόνιμη κατάθλιψη, φοβίες, παράνοια και «ψυχαναγκαστική συμπεριφορά» όπως την αποκαλούν οι φίλοι μου οι ψυχίατροι μέχρι την σχιζοφρένεια.

Το κατεστημένο προσπαθεί να ελέγξει αυτή την πανδημία επενδύοντας τα χρήματα μας – δεν είναι δικά τους, εμείς τα δίνουμε με τους δυσβάστακτους φόρους που πληρώνουμε- στην βιομηχανία της ασθένειας. Δηλαδή έρευνες για περισσότερα φάρμακα για να καταστέλλουν οι γιατροί τα συμπτώματα και περισσότερα νοσοκομεία – δηλαδή συνεργεία επισκευής ανθρώπων-για να δέχονται την αποτυχία της πολιτείας να εφαρμόσει μία ουσιαστική πολιτική πρόληψης και αυτοίασης και της κοινωνίας να την αναγκάσει να το κάνει.

Ενώ οι πολιτικοί θριαμβολογούν για το πόσα από τα χρήματα μας επενδύουν στον τομέα της «υγείας» χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι επενδύουν ουσιαστικά στον τομέα της ασθένειας και ότι κάθε νοσοκομείο που χτίζεται είναι μία ακόμα παραδοχή αποτυχίας στον τομέα της υγείας και ενίσχυση του τομέα της ασθένειας, το σύστημα πανευρωπαϊκά καταρρέει παρασύροντας τις εθνικές οικονομίες.

Όλα αυτά τα δισεκατομμύρια που ξοδεύουμε στην βιομηχανία της ασθένειας είναι σπατάλη πόρων που θα μπορούσαν να έχουν επενδυθεί στην εκπαίδευση, τον αθλητισμό, την στήριξη των πολύτεκνων και άπορων οικογενειών, παιδικών σταθμών και συντάξεων. Επίσης στην έρευνα για πιο φυσικές και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, βιολογικής γεωργίας και πιο υγιεινών τροφών και υδάτινων πόρων. Επίσης να επενδυθούν στην σωστή ενημέρωση των πολιτών ως προς το πώς θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής, όπως είχε προτείνει και ο Θωμάς Έντισον πριν από ενάμιση αιώνα. «Ο γιατρός του μέλλοντος δεν θα δίνει φάρμακα αλλά θα διεγείρει το ενδιαφέρον του ασθενή για την σωστή διατροφή, τρόπο ζωής, πρόληψη και τα αίτια των παθήσεων»

Οι κοινωνίες ζουν σε μία εικονική πραγματικότητα που προωθείται από τα ΜΜΕ και άτομα όπως ο αρθρογράφος είτε εσκεμμένως είτε λόγω άγνοιας. Ας δούμε τώρα και τις «αξιόπιστες» πηγές που αναφέρει για να επιτεθεί στην «ορθομοριακή» όπως γενικά και αόριστα την περιγράφει ο ίδιος. Για να μην πλήξουμε τους αναγνώστες θα αναφέρουμε ενδεικτικά μερικά μόνο αποσπάσματα και θα τα σχολιάσουμε εν συντομία με σκοπό να δείξουμε δύο κυρίως πράγματα. Πρώτον τις ασυναρτησίες, ασάφειες και «επιδερμική» προσέγγιση του άρθρου όσον αφορά ένα τόσο σοβαρό θέμα που είναι η υγεία του ανθρώπου. Δεύτερον τις αντιφάσεις που υπάρχουν και που μας οδηγούν σε συμπεράσματα ως προς τα πραγματικά κίνητρα που οδήγησαν στην δημοσίευση του.

Ο αρθρογράφος αναφέρει.

«Πολλές ομάδες εμπειρογνωμόνων εξέτασαν τους ισχυρισμούς των «ορθομοριακών» υποστηρικτών και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι είναι αβάσιμες.»

Ποιες ομάδες, τι ακριβώς εξέτασαν και ποιοι τις χρηματοδότησαν. Δεν μας λέει.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, μια ειδική ομάδα της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Ένωσης διερεύνησε τους ισχυρισμούς των ψυχιάτρων που υιοθέτησαν την ορθομοριακή προσέγγιση.

Παραδέχεται ότι πολλοί ψυχίατροι χρησιμοποιούν αυτό που αποκαλεί έτσι γενικά και αόριστα «ορθομοριακή».

«Η ειδική ομάδα επεσήμανε ότι αυτοί οι επαγγελματίες χρησιμοποίησαν μη συμβατικές μεθόδους όχι μόνο για θεραπεία αλλά και για διάγνωση.»

Και βέβαια. Αυτός εξάλλου είναι και ο σκοπός της ορθομοριακής προσέγγισης. Να ισορροπήσει την βιοχημεία του εγκεφάλου και του νευρο-ανοσο-ενδοκρινικού άξονα και όχι απλά να καταστείλει τα συμπτώματα με φάρμακα τα οποία όπως είχε δηλώσει και ο ορθομοριακός ψυχίατρος Carl Pfeiffer του Princeton Brain Bio-Centre, που ανέφερε ο αρθρογράφος, «αντικαθιστούν την μία ψύχωση με μία άλλη, αυτή του φαρμάκου».

«Το συμπέρασμά του ήταν ίσως η ισχυρότερη δήλωση που δημοσιεύθηκε ποτέ από επιστημονικό σώμα:»

Μήπως υπερβάλει ελαφρώς;

Η αξιοπιστία των υποστηρικτών της μεγαβιταμίνης είναι χαμηλή. Η αξιοπιστία τους μειώνεται περαιτέρω από μια συνεχή άρνηση κατά την τελευταία δεκαετία για την πραγματοποίηση ελεγχόμενων πειραμάτων.

Αυτό είναι μάλλον ψέμα και το αντίθετο ισχύει. Εάν η Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση ενδιαφερόταν πραγματικά για την ψυχική υγεία του ανθρώπου και όχι για τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών τι την εμποδίζει να διεξάγει η ίδια ελεγχόμενα πειράματα; Αυτό βέβαια είναι δύσκολο διότι κανείς δεν θα τις χρηματοδοτούσε και ειδικά οι φαρμακοβιομηχανίες. Οι βιταμίνες δεν πατεντάρονται όπως τα φάρμακα. Δεν υπάρχει κέρδος.

«Η Συμβουλευτική Επιτροπή Έρευνας του Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας εξέτασε τα σχετικά επιστημονικά δεδομένα μέχρι το 1979 και συμφώνησε ότι η θεραπεία με μεγαβιταμίνη ήταν αναποτελεσματική και θα μπορούσε να είναι επιβλαβής.»

Όπως είπαμε. Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει.

«Διάφορες ισχυρισμοί(είναι και ανορθόγραφος!) ότι οι μεγαβιταμίνες και τα megaminerals είναι αποτελεσματικά κατά της ψύχωσης, των μαθησιακών διαταραχών και της διανοητικής καθυστέρησης στα παιδιά εξετάστηκαν από επιτροπές της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής (AAP) το 1976 και το 1981 και από την Καναδική Ακαδημία Παιδιατρικής το 1990 – 2000. Και οι δύο ομάδες προειδοποίησαν ότι δεν υπήρχε αποδεδειγμένο όφελος σε καμία από αυτές τις ασθένειες και ότι οι μεγαδóσεις (βιταμινών κτλ) μπορεί να έχουν σοβαρές τοξικές συνέπειες για τον οργανισμό.»

Δηλαδή το συμπέρασμα είναι ότι τα παιδιά δεν χρειάζονται βιταμίνες κατά την ανάπτυξη τους αλλά μόνο γρήγορες τροφές-σκουπίδια, αντιβιοτικά και φάρμακα; Εάν το πρόβλημα είναι οι μέγα-δόσεις τότε ποια είναι τα ιδανικά επίπεδα αυτών των ορθομοριακών θρεπτικών στοιχείων; Γιατί δεν χρηματοδοτούν έρευνες προς αυτή την κατεύθυνση; Την απάντηση ήδη την δώσαμε πιο πάνω. Να προσθέσουμε ότι παρόλο που η ορθομοριακή διατροφή, όπως ήδη αναλύσαμε, δεν συνιστά ανεξέλεγκτες μέγα-δόσεις από βιταμίνες και ειδικά αμφιβόλου ποιότητος διότι είναι άχρηστες όμως δεν υπάρχει καμία έρευνα που να δείχνει τοξικές συνέπειες από υπερδοσολογία βιταμινών. Το σώμα απλά τις αποβάλει αχρησιμοποίητες. «Σοβαρές τοξικές συνέπειες» είναι φράση εντυπωσιασμού και εκφοβισμού.

Σε μελέτες που έγιναν στο Ηνωμένο Βασίλειο με την σωστή χρησιμοποίηση ποιοτικών συμπληρωμάτων διατροφής, δηλαδή ορθομοριακών που απορροφώνται κυτταρικά υπήρξε σημαντική βελτίωση και στην συμπεριφορά αλλά και στις μαθησιακές επιδόσεις των μαθητών.

«Το 1991, Ολλανδοί ερευνητές αξιολόγησαν 53 ελεγχόμενες δοκιμές για την επίδραση της νιασίνης, της βιταμίνης Β6 και των πολυβιταμινών στις ψυχικές λειτουργίες. Συμπέραναν:

«Σχεδόν όλες οι δοκιμές παρουσιάζουν σοβαρές ελλείψεις: στον αριθμό των συμμετεχόντων, στην παρουσίαση των βασικών χαρακτηριστικών και των αποτελεσμάτων και στην περιγραφή των αλλαγών στις εν λόγω θεραπείες. Μόνο σε παιδιά με αυτισμό υπάρχουν μερικά θετικά αποτελέσματα που εμφανίζονται με πολύ υψηλές δόσεις βιταμίνης Β6 σε συνδυασμό με μαγνήσιο, αλλά απαιτούνται περαιτέρω στοιχεία για να καταλήξουμε σε πιο οριστικά συμπεράσματα.»

Επομένως η μετα-ανάλυση 53 ελεγχόμενων δοκιμών (μάλλον εννοεί μελετών) έδειξαν μερικά θετικά αποτελέσματα σε παιδιά με αυτισμό αλλά απαιτούνται περισσότερα στοιχεία; Κάθε επιστημονική μελέτη πρέπει να είναι σωστά σχεδιασμένη και ποτέ σχεδόν δεν είναι απόλυτα συμπερασματική. Υπάρχουν πολλοί αστάθμητοι παράγοντες που την επηρεάζουν και ειδικά όταν αφορά ανθρώπους και τα επίπεδα της υγείας τους. Κάθε σοβαρός επιστήμων ερευνητές ολοκληρώνει την εργασία του με την φράση «Further research is needed». Όταν υπάρχει και το παραμικρό θετικό αποτέλεσμα με μία σχετικά πιο φυσική προσέγγιση – βιταμίνες, διατροφή και όχι φάρμακα- είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν περισσότερες μελέτες πιο σωστά σχεδιασμένες.

«Ακολούθως, μια αμερικανική ερευνητική ομάδα κατάφερε να εντοπίσει 12 μελέτες για την Β6 και το μαγνήσιο στον αυτισμό. Η ανάλυσή τους, που δημοσιεύθηκε το 1995, κατέληξε στο συμπέρασμα: Η πλειοψηφία των μελετών αναφέρει θετική ανταπόκριση στη θεραπεία με βιταμίνες. Ωστόσο, η ερμηνεία αυτών των θετικών ευρημάτων πρέπει να μετριάζεται λόγω μεθοδολογικών ελλείψεων που είναι εγγενείς σε πολλές από τις μελέτες»

Ήδη το σχολιάσαμε πιο πάνω. Ωστόσο όλα αυτά τα θετικά συμπεράσματα δεν είναι μία αντίφαση σε αυτά που προσπαθεί απεγνωσμένα – και ανεπιτυχώς – να αποδείξει ο συγγραφέας του άρθρου; Και πιο σημαντικά, δεν τον προβλημάτισαν καθόλου όταν το έγραφε;

Πιο κάτω αναφέρει την κριτική «ορθομοριακών» μελετών….

«Για παράδειγμα, αρκετές μελέτες χρησιμοποίησαν ασαφή μέτρα και βασίστηκαν σε μικρά δείγματα»,

Και συνεχίζει…

«Μια πρόσφατη διπλή-τυφλή μελέτη διαπίστωσε ότι η ρύθμιση των επιπέδων βιταμινών σε 29 ενήλικες σχιζοφρενείς, δεν επηρέασε την κλινική τους κατάσταση.»

Θεωρεί ότι αυτό το δείγμα είναι μεγάλο; Πως σχεδιάστηκε η μελέτη; Για πόσο καιρό, τι δοσολογίες και τι ποιότητας βιταμίνες χρησιμοποιήθηκαν; Και πολλά άλλα που θα μπορούσε να ρωτήσει ένας επιστήμων ερευνητής.

Από εδώ και στο εξής οι ασυναρτησίες και το παραλήρημα του αρθρογράφου αυξάνονται κατακόρυφα.

«Το ανθρώπινο σώμα έχει περιορισμένη ικανότητα να χρησιμοποιεί βιταμίνες στις μεταβολικές του δραστηριότητες.»

Εκπληκτική διαπίστωση! Ο δύο φορές νομπελίστας Linus Pauling αλλά και χιλιάδες κορυφαίοι επιστήμονες παγκοσμίως μέχρι σήμερα ερευνούν το μυστήριο του μεταβολισμού των θρεπτικών στοιχείων και των μεταβολιτών σε κυτταρικό επίπεδο. Ο αρθρογράφος το έλυσε και γνωρίζει ακριβώς τι γίνεται.

«Όταν καταναλώνονται βιταμίνες που υπερβαίνουν τις φυσιολογικές ανάγκες του σώματος, λειτουργούν ως φάρμακα και όχι ως βιταμίνες»

Ποιες είναι αυτές οι «φυσιολογικές» ανάγκες; Είναι οι ίδιες για όλους μας; Πως λειτουργούν τα φάρμακα στο σώμα και πως οι βιταμίνες; Είναι κακό να παίρνουμε φάρμακα; Και συνεχίζει……

«Υπάρχουν ελάχιστες περιπτώσεις στις οποίες είναι γνωστά τα οφέλη από υψηλές δόσεις βιταμινών, αλλά πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή λόγω πιθανής τοξικότητας.»

Δηλαδή όλα αυτά τα εκπληκτικά πράγματα που ανέφερε για τους κινδύνους των μέγα δόσεων βιταμινών δεν ισχύουν πάντα αλλά αυτός γνωρίζει πως πρέπει να χρησιμοποιούνται σωστά. Η υπάρχει τοξικότητα η όχι! Τι εννοεί ακριβώς «με προσοχή…»;

«Για παράδειγμα, οι μεγάλες δόσεις νιασίνης μπορεί να είναι πολύ χρήσιμες ως μέρος ενός ολοκληρωμένου, ιατρικά εποπτευόμενου προγράμματος για τον έλεγχο των ανώμαλων επιπέδων χοληστερόλης στο αίμα»

Αυτό ακριβώς κάνουν οι γιατροί – σύμβουλοι Ορθομοριακής Διατροφικής Ιατρικής που είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι. Οι μη εκπαιδευμένοι συμβατικοί γιατροί δυστυχώς ασχολούνται μόνο με φαρμακευτική αγωγή διότι αυτό διδάχθηκαν στις ιατρικές σχολές. Όλο και περισσότεροι όμως αντιλαμβάνονται τα σημαντικά οφέλη τις εκπληκτικής αυτής νέας επιστήμης και παρακολουθούν τα εκπαιδευτικά σεμινάρια της Ελληνικής Εταιρίας Ορθομοριακής Διατροφικής Ιατρικής (ΕΛ.Ε.Ο.Δ.Ι.).

«Οι «ορθομοριακοί» υπερβαίνουν κατά πολύ αυτό το όριο, συνταγογραφώντας μεγάλες ποσότητες συμπληρωμάτων σε όλους ή στους περισσότερους ασθενείς που τους συμβουλεύονται. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να προκαλέσει μεγάλη βλάβη σε ψυχιατρικούς ασθενείς όταν χρησιμοποιείται αντί για αποτελεσματικά φάρμακα.»

Δεν γνωρίζουμε σε ποιους ακριβώς «ορθομοριακούς» αναφέρεται ή τι εννοεί με την φράση «υπερβαίνουν κατά πολύ αυτό το όριο» – αμφιβάλουμε εάν και ο ίδιος αντιλαμβάνεται τι ακριβώς γράφει – αλλά η απρόκλητη επίθεση του στην επιστήμη της Ορθομοριακής Διατροφής, για την οποία φαίνεται να μην γνωρίζει σχεδόν τίποτα, είναι προσβολή για τους γιατρούς που την εφαρμόζουν με μεγάλη επιτυχία σε χιλιάδες πάσχοντες. Ειδικά οι ψυχίατροι σύμβουλοι Ορθομοριακής Διατροφικής Ιατρικής παρακολουθούν στενά την πορεία των πασχόντων και ρυθμίζουν την φαρμακευτική τους αγωγή σωστά με σκοπό να διακοπεί όταν και εάν το άτομο έχει ισορροπήσει. Δεν το καταδικάζουν σε μία ζωή φαρμάκων και ψυχιατρικών ιδρυμάτων χωρίς να προσπαθήσουν να ρυθμίσουν την βιοχημεία του οργανισμού ολοκληρωμένα και με φυσικά μέσα και όχι αναγκαστικά με μέγα δόσεις βιταμινών όπως ωρύεται ο αρθρογράφος.

Από εδώ και κάτω αρχίζει η αποκάλυψη του «ειδικού» σε θέματα διατροφής και υγείας όσον αφορά τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους επιτέθηκε στην Ορθομοριακή Διατροφή. Διαβάζουμε….

«Υπάρχουν, βεβαίως, πολλές παθήσεις που προκαλούνται από κακή διατροφή και είναι θεραπεύσιμες με σωστή διατροφή ή συμπληρώματα»

Ναι, αλλά αρκεί αυτή η σωστή διατροφή και συμπληρώματα να μην προέρχονται από όσους έχουν την παραμικρή σχέση με την Ορθομοριακή Διατροφή. Υπάρχουν άλλοι που μπορούν να προμηθεύσουν προϊόντα και υπηρεσίες που δεν είναι «ορθομοριακοί». Εξηγεί πιο κάτω γιατί….

«Η ανεπάρκεια ιωδίου, για παράδειγμα, προκαλεί προβλήματα στο θυρεοειδή. Το σώμα δεν παράγει ιώδιο, οπότε πρέπει να το καταναλώσει μέσω τροφής. Όμως ο ισχυρισμός πως μεγαδόσεις βιταμινών και συμπληρωμάτων μπορούν να δράσουν προστατευτικά ή θεραπευτικά, αποτελεί τεράστιο άλμα λογικής, για τον απλούστατο λόγο πως μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή, κάνει λίγο – πολύ το ίδιο με πολύ λιγότερο κόστος, ενώ η υπερκατανάλωση συμπληρωμάτων, μπορεί να προκαλέσει τοξικότητα »

Είναι αυτό που λέει ο θυμόσοφος λαός. «Από την πόλη έρχομαι και στον κορφή κανέλλα». Παρεμπιπτόντως το παράδειγμα που επέλεξε με το ιώδιο είναι ατυχές. Οι περισσότεροι γιατροί συμβουλεύουν κατά των συμπληρωμάτων διατροφής που περιέχουν ιώδιο διότι θεωρούν ότι ο μέσος άνθρωπος παίρνει αρκετό από την τροφή και το αλάτι που καταναλώνει καθημερινά. Αυτό είναι γνωστό ως «ιατρική ιωδοφοβία».

«Οι ισχυρισμοί πως για να είμαστε υγιείς, πρέπει να λαμβάνουμε ορθομοριακά συμπληρώματα (με βάση αμφιλεγόμενες εξετάσεις που περιλαμβάνουν ερωτηματολόγια, τεστ δυσανεξίας σε τροφές, ανάλυση τριχών για ανίχνευση ελλείψεων σε μεταλλικά στοιχεία κτλ), είναι αβάσιμοι και ενίοτε, δυνητικά επικίνδυνοι »

Επιτέλους ο φίλος μας έφτασε στην ουσία όλης αυτής της προσπάθειας. Οτιδήποτε έχει σχέση με την Ορθομοριακή Διατροφή όχι μόνο είναι αβάσιμο αλλά και «…δυνητικά επικίνδυνο…». Για την ανάλυση τριχών μάλλον είναι λίγο μπερδεμένος. Η ΟΔΙ (Ορθομοριακή Διατροφική Ιατρική) ούτε την εφαρμόζει αλλά ούτε και την συστήνει παρόλο που υπάρχουν ενδείξεις ότι μπορεί να έχει κάποια διαγνωστική αξία.

Και το κερασάκι στην τούρτα για να είμαστε σίγουροι ότι κάναμε καλή δουλειά και η αποστολή μας εξετελέσθη επιτυχώς.

«Αβάσιμοι είναι και οι υποσχέσεις(όπως είπαμε, συντακτικά θέλει δουλειά για να μπορεί να γράφει σωστά ελληνικά)περί αλκαλοποίησης του οργανισμού (ορθομοριακό νερό) με τη χρήση ειδικών φίλτρων νερού (δείτε εδώ και εδώ ). Πληροφορίες σχετικά με τους ανυπόστατους ισχυρισμούς για το αλκαλικό νερό, θα βρείτε εδώ .»

Δεν είναι δηλαδή μόνο οι μέγα δόσεις βιταμινών, αλλά και οτιδήποτε άλλο έχει σχέση με τον όρο «ορθομοριακή», είναι άχρηστο ή επικίνδυνο. Δυστυχώς γι’ αυτόν συνεχίζει να κάνει τραγικά λάθη απροσεξίας. Ακόμα και το νερό της βρύσης είναι αλκαλικό αλλά είναι και γεμάτο χλώριο και άλλα ανεπιθύμητα χημικά. Η δύναμη του ορθομοριακού νερού, όπως έχουν ήδη διαπιστώσει χιλιάδες καταναλωτές και επαγγελματίες υγείας που το χρησιμοποιούν, είναι η υπέροχη μοναδική του γεύση και η ενεργοποίηση του περνώντας μέσα από σπάνια πετρώματα. Δεν έχει καμία σχέση με αυτά που διαφημίζονται ως «αλκαλικά» νερά.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Για να είμαστε δίκαιοι στον αρθρογράφο, εκτός από τις ασυναρτησίες που εκφράζει ως «προσωπικές απόψεις», μάλλον τίποτα από τα υπόλοιπα που αναφέρει δεν είναι δικά του. Δηλαδή προϊόν δημοσιογραφικού ενστίκτου, δαιμονίου, έρευνας και σκληρής δουλειάς. Φαίνεται να αντέγραψε ότι βρήκε σε διάφορες ιστοσελίδες και ειδικά του “quack watch” που χρηματοδοτείται και ελέγχεται από ύποπτα κέντρα εξουσίας που θέλουν να διατηρήσουν την βιομηχανία της ασθένειας αλώβητη και ρωμαλέα. Σίγουρα δεν τους ενδιαφέρει η υγεία των συνανθρώπων τους ή η ποιότητα ζωής τους. Ο αρθρογράφος είναι ίσως το φερέφωνο τους στην Ελλάδα.

Αυτό είναι βέβαια δικαίωμα του και ο δρόμος που επέλεξε για τον εαυτό του. Δεν είναι όμως δικαίωμα του να επιτίθεται διατελώντας σε διατεταγμένη υπηρεσία σε επιστήμες, επιστήμονες και επαγγελματίες υγείας για τους οποίους δεν γνωρίζει τίποτα και δεν τον έβλαψαν ποτέ. Ούτε να τους προσβάλει και να τους συκοφαντεί. Υπάρχουν νόμοι γι’ αυτή την συμπεριφορά και ευτυχώς ζούμε ακόμη σε μία ευνομούμενη κοινωνία.

Η Ορθομοριακή Διατροφή και η κλινική της εφαρμογή, η Ο.Δ.Ι., έχει εξελιχθεί σημαντικά τα τελευταία 15 χρόνια έχοντας εκπαιδεύσει εκατοντάδες συμβατικούς γιατρούς όλων των ειδικοτήτων σε Ελλάδα, Κύπρο, Σκόπια και Σερβία. Χιλιάδες άτομα έχουν ωφεληθεί στην υγεία τους από αυτή την υπέροχη επιστήμη, την νέο-ιπποκράτειο ιατρική στον 21ο αιώνα. Έχει αποδείξει ότι υπηρετεί τον άνθρωπο και μόνο αυτόν.

Ο αρθρογράφος θα πρέπει να αναρωτηθεί ποιόν υπηρετεί ο ίδιος.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΗΝΟΥΔΗΣ MSc, Dip, ION, BCMA

Κλινικός Ορθομοριακός Διατροφολόγος