Τροφικές Δυσανεξίες – Η κρυφή απειλή της υγείας

Μια παράληψη που γίνεται από όσους συστήνουν προγράμματα διατροφής είναι ότι δεν ελέγχουν πρώτα σε ποιες τροφές μπορεί ο κάθε οργανισμός να αντιδρά αρνητικά, να παρουσιάζει δηλαδή τροφικές δυσανεξίες. Οι τροφές αυτές μπορεί να είναι ακόμα και αυτές που είναι υγιεινές και ωφέλιμες για τον άνθρωπο υπό ομαλές συνθήκες, όπως π.χ. φρούτα ή λαχανικά βιολογικής γεωργίας, όσπρια, σπόροι, κ.λπ. Όταν όμως προκαλούν τροφική δυσανεξία γίνονται πραγματικό δηλητήριο για τον οργανισμό.

Τι είναι οι τροφικές δυσανεξίες

Η τροφική δυσανεξία είναι ουσιαστικά η καθυστερημένη αλλεργική αντίδραση, η οποία μπορεί να πάρει από μερικές ώρες μέχρι και ημέρες για να εκδηλωθεί ως παθολογικό σύμπτωμα.

Η τροφική δυσανεξία είναι πολύ πιο σοβαρή από άλλα είδη αλλεργικής αντίδρασης και πρέπει να ελέγχεται άμεσα για δύο κυρίως λόγους:

Πρώτον, διαφέρει από την κλασσική και πιο γνωστή άμεση τροφική αλλεργική αντίδραση διότι εμπλέκει διαφορετικούς μηχανισμούς του ανοσοποιητικού συστήματος. Στην κλασσική αλλεργία κινητοποιείται η ανοσοσφαιρίνη IgE ενώ στην τροφική δυσανεξία εμπλέκεται η ανοσοσφαιρίνη IgG. Συνήθως δε το άτομο δεν συνδέει τα συμπτώματα με την τροφή που κατανάλωσε πριν από μερικές ώρες ή ημέρες.

Δεύτερον, ενώ η κλασσική άμεση αλλεργική αντίδραση αντιπροσωπεύει μόνο το 20% περίπου όλων των αλλεργικών αντιδράσεων οι τροφικές δυσανεξίες αποτελούν το υπόλοιπο 80%. Δηλαδή, 4 στα 5 άτομα που έχουν κάποιο είδος αλλεργίας, αυτή είναι τροφική δυσανεξία. Το πιο σημαντικό ίσως είναι ότι τα άτομα αυτά δεν γνωρίζουν ότι προκαλείται στον οργανισμό τους αλλεργική αντίδραση.

Πολλά παθολογικά συμπτώματα έχουν συνδεθεί άμεσα ή έμμεσα με αυτήν και μερικά από αυτά είναι: ακμή, αναφυλαξίες, απώλεια βάρους, αρθρίτιδα, άσθμα, γαστρικά έλκη, δερματοπάθειες, διάρροια, δυσκοιλιότητα, δύσπνοια, έκζεμα, επιληψία, ημικρανίες, ιγμορίτιδα, ίλιγγος, κατάθλιψη, χρόνια κούραση, σπαστική κολίτιδα, λήθαργος, μυαλγίες, παχυσαρκία, πονοκέφαλοι, ναυτία, νόσος του Κρον, ρινίτιδα, στοματικά έλκη, Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου, τυμπανισμός, μετεωρισμός, ψωρίαση, κ.λπ.

Πως ελέγχονται οι τροφικές δυσανεξίες

Υπάρχουν αρκετά τεστ για τα οποία υπάρχει ο ισχυρισμός ότι ανιχνεύουν τις αλλεργίες και τις τροφικές δυσανεξίες. Ωστόσο, δεν είναι όλα το ίδιο αξιόπιστα. Η αξιοπιστία ενός τεστ δυσανεξίας τροφών εξαρτάται από δύο πράγματα: α) την επαναληψιμότητα – όσες φορές και αν το κάνει κάποιος σε βραχύ σχετικά χρονικό διάστημα θα έχει τα ίδια αποτελέσματα – και την ακριβή ανίχνευση της διαβάθμισης της αλλεργικής αντίδρασης, δηλαδή το πόσο έντονη είναι.

Ας εξετάσουμε τα πιο γνωστά τεστ και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν:

Δερματικότεστ (Skin Allergy Test). Αυτή η μέθοδος είναι ακριβείας αλλά δεν ανιχνεύει τροφικές δυσανεξίες παρά μόνο κλασσικές αλλεργίες που εμπλέκουν την IgE ανοσοσφαιρίνη.

Rast Test (Radio-Allergo-Sorbent test). Εξετάζει επίσης την αντίδραση της IgE ανοσοσφαιρίνης, όχι μόνο σε ύποπτες τροφές, αλλά και σε άλλα πιθανά αλλεργιογόνα όπως τρίχες ζώων, σκόνη και οικιακά όπως κουβέρτες, άκαρεα κλπ. Δεν είναι ακριβείας όπως το δερματικό τεστ, αλλά επίσης δεν ανιχνεύει τις τροφικές δυσανεξίες.

Vega Test (Βιοενεργειακό ή Ηλεκτροδερματικό τεστ). Η θεωρία είναι ότι αν μία ουσία προκαλεί αντίδραση του οργανισμού τότε αλλάζει η ηλεκτρική αγωγιμότητα του δέρματος ή συγκεκριμένων σημείων βελονισμού και αυτές οι αλλαγές μετρώνται με ένα γαλβανόμετρο (galvanometer). Όλες οι επιστημονικές έρευνες που έχουν γίνει μέχρι τώρα δεν έχουν καταφέρει να αποδείξουν ότι αυτό το τεστ είναι αξιόπιστο και αυτό το τεστ δεν ανιχνεύει τροφικές δυσανεξίες ούτως ή άλλως παρά μόνο υποτιθέμενη ευαισθησία του οργανισμού σε ορισμένες ουσίες που μπορεί να μην είναι καν τροφές. Η αναξιοπιστία του ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι οι ενεργειακές μεταβολές του ατόμου μπορεί να οφείλονται σε πολλούς παράγοντες όπως άγχος, τοξίνωση, διατροφικές ελλείψεις, ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του περιβάλλοντος, ακόμα και το ενεργειακό πεδίο του ίδιου του θεραπευτή που κάνει το τεστ.

Εφαρμοσμένη Κινησιολογία. Εξαρτάται από τα ενεργειακά πεδία εντός του οργανισμού για να διαγνώσει κάποια αλλεργία. Ο θεραπευτής εξετάζει τον μυϊκό τόνο και την δύναμη του χεριού του ατόμου το οποίο είναι σε θέση παράλληλη με το έδαφος. Οι ουσίες που ελέγχονται τοποθετούνται στο άλλο χέρι και αν υπάρχει αντίδραση η «ενεργειακή ροή» διακόπτεται και το τεντωμένο χέρι εξασθενεί και πέφτει υπό την πίεση που ασκεί ο θεραπευτής. Δεν υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις ότι αυτό το τεστ μπορεί να διαγνώσει αλλεργίες.

Τεστ Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Οι ενεργειακές μεταβολές του ατόμου όταν εκτίθεται σε πιθανά αλλεργιογόνα καταγράφονται μέσω ηλεκτροδίων από ηλεκτρονικό υπολογιστή και έτσι εξάγονται διάφορα συμπεράσματα. Και αυτό το τεστ στερείται επιστημονικής βάσης και αξιοπιστίας, όχι μόνο για τους λόγους που αναφέραμε πιο πάνω αλλά και ένα επί πλέον: Την ικανότητα του προγραμματιστή του ηλεκτρονικού υπολογιστή που προστίθεται ως ένας ακόμη αστάθμητος παράγοντας.

Λευκοκυτοτοξικό τεστ. Αναπτύχθηκε την δεκαετία του ’50 και βασίζεται στην αντίδραση των λευκών κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος όταν αυτά εκτεθούν σε κάποιο αλλεργιογόνο. Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει συσχετισμός των αποτελεσμάτων του τεστ όταν συγκρίνονται με επιβεβαιωμένες κλινικές αλλεργίες. Ούτως ή άλλως ούτε αυτό το τεστ ανιχνεύει την αντίδραση ου οργανισμού στην IgG ανοσοσφαιρίνη.

Alcat Test (Nutron Test). Βασίζεται στο λευκοκυτοτοξικό τέστ και όπως και το λευκοκυτοτοξικό δεν είναι καθαρά τεστ αλλεργιών, αλλά μάλλον ευαισθησίας του οργανισμού σε διάφορες ουσίες. Παρόλο που κυκλοφορεί για περισσσότερο από 4 δεκαετίες δεν υπάρχουν επιστημονικές έρευνες που να αποδεικνύουν την αξιοπιστία του.

Goldentest®. Το μόνο τεστ, το οποίο θεωρείται ως το πιο αξιόπιστο και το μόνο που έχει ελεγχθεί με μεγάλου μεγέθους επιστημονική κλινική έρευνα παγκοσμίως. Χρησιμοποιεί τη μέθοδο ELISA (Enzyme Linked Immuno Sorbent Assay), η οποία αναπτύχθηκε από την επιστημονική ομάδα του Cambridge Nutritional Sciences της Μεγάλης Βρετανίας.

Το Goldentest® έχει επαναληψιμότητα – όσες φορές και αν το κάνει κάποιος θα έχει τα ίδια αποτελέσματα και η μεθοδολογία του στηρίζεται σε επιστημονικά στοιχεία. Μία σταγόνα αίμα από το άτομο που εξετάζεται εκτίθεται στις ύποπτες τροφές που επιθυμούμε να ελεγχθούν. Αν υπάρχει ανοσοποιητική αντίδραση που εμπλέκει την IGg ανοσοσφαιρίνη αυτή «δένεται» με την τροφή και δημιουργεί ανοσοσυμπλέγματα. Όσο περισσότερα από αυτά υπάρχουν, τόσο πιο έντονη είναι η αντίδραση. Ελέγχει δηλαδή και τον βαθμό αντίδρασης με μεγάλη ακρίβεια.